irkor

Dokładaj, dokładaj i pracuj tak jak kolega dziadka Twojego kolegi, a jak Ci się znudzi, to sobie pogrzeb i czekaj na rzepak.

Jeszcze za wcześnie na grzebanie w ulu. Temperatura 15 stopni w cieniu, to zbyt mało, aby rozgrzebywać gniazdo. Co najwyżej usuwamy osyp z dennicy pod warunkiem, że pozwala na to konstrukcja ula.

Wybrane fragmenty - źródło: "Kalendarz pszczelarski" Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne Warszawa 1974 ..... "Trójniak jest to typ najbardziej uniwersalny - nie wymaga zbyt dużej ilości miodu, a dojrzewa stosunkowo szybko (od 1,5 do 2 lat)" ........ .... "Trójniak - czas dojrzewania od 2 do 3 lat (najlepszy po 7 latach)" .... "Dwójniak - dojrzały po 8 latach"

Płacili może nie od ręki, ale zawsze płacili. Jakby nie patrzeć, to plusem tamtych czasów było to, że obojętnie cobyś nie wyprodukował zawsze sprzedałeś. Manio, zacząłem Cię lubić za przypomnienie tego filmiku.

Myślę, że w okresie kilku najbliższych miesięcy koronapaskud dopadnie nas wszystkich. Obyśmy tylko nie rozchorowali się wszyscy jednocześnie. Miejmy tylko nadzieję, że przyjdzie wiosna i ciepłe słoneczne dni spowolnią epidemię.

Ale to pewnie w Toronto, bo w Polsce nie ma już miejsc w których wisi jeszcze śnieg na gałęziach. No chyba, że u naszych Kolegów Górali.

Z tym Korona Wirusem, to może być trochę tak jak z warrozą. Przy okazji Korona Wirusa wytępią ze wszystkich zakamarków wszystkie inne wirusy. A dlaczego tak jak z warrozą ? A widział ktoś ostatnio w ulu takie szkodniki jak: drzewigę czubatą, roztocz pszczeli, wszolinkę trutnówkę czy maika pospolitego ?

Niczego nigdy nie odpuszczamy, walczymy zawsze do końca. Jeśli ulegniesz, będzie to jednoznaczne z tym, że ustawiłeś ule niezgodnie z prawem i zasadami współżycia społecznego.

Wkleiłem Ci trochę informacji na ten temat. Artykuł trochę stary, ale podstawę prawną zaktualizuj sobie na http://isap.sejm.gov.pl/ Przepisy prawne dotyczące pszczelarstwa Prof. dr hab. Jerzy Wilde Katedra Pszczelnictwa, Wydział Bioinżynierii Zwierząt Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie, Słoneczna 48, 10-957 Olsztyn jerzy.wilde@uwm.edu.pl Przy przywozie pszczół (Apis mellifera) z państw trzecich oraz w handlu pszczołami obowiązuje rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z 16 lutego 2005 r. w sprawie szczegółowych wymagań weterynaryjnych mających zastosowanie do niektórych gatunków zwierząt (Dz.U. z 4 marca 2005 r.). Rozporządzenie to określa także szczegółowe wymagania weterynaryjne dla prowadzenia działalności w zakresie utrzymywania lub hodowli pszczół, edukacji, ochrony i zachowania gatunków zwierząt, prowadzenia podstawowych lub stosowanych badań naukowych lub hodowli zwierząt używanych do prowadzenia takich 5 badań. Ciekawostką jest, że wzór świadectwa zdrowia obowiązujące przy przewozie pszczół do krajów Unii Europejskiej, został umieszczony w dyrektywie nr 92/65/EWG i ważne jest 10 dni od dnia wypisania. Jeżeli zaś chodzi o świadectwo zdrowia dla pszczół w kraju nie zostało ono dotychczas opracowane przez Ministerstwo Rolnictwa. Wbrew powszechnej opinii, że przy wędrówkach pasiek niezbędne jest świadectwo zdrowia pszczół, dokument taki nie obowiązuje, gdyż nie został jeszcze opracowany. Jedyny wymóg jaki obecnie obowiązuje pszczelarzy przewożących swoje pasieki to że muszą one pochodzić z terenu wolnego od zgnilca amerykańskiego [zgodnie z Rozporządzeniem MRiRW z 29 września 2005 r. (Dz. U Nr 187, poz. 1574)]. Polskie przepisy w tym zakresie chorób pszczół zostały zawarte w Rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z 1 lutego 2006 r. w sprawie powiadamiania o chorobach zakaźnych zwierząt podlegających obowiązkowi notyfikacji w Unii Europejskiej. Aktem wykonawczym regulującym postępowanie lekarzy weterynarii przy podejrzeniu zgnilca amerykańskiego jest Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z 14 września 2005 r. w sprawie zwalczania zgnilca amerykańskiego pszczół. Z pozostałych aktów 6 wykonawczych do wymienionej ustawy przy zwalczaniu zgnilca amerykańskiego pszczół może mieć zastosowanie jeszcze Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z 28 kwietnia 2004 r. w sprawie zakresu i sposobu prowadzenia ewidencji leczenia zwierząt i dokumentacji lekarsko-weterynaryjnej. Wspomniana we wstępie do zakładania pasiek ustawa z 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt w przypadku podejrzenia wystąpienia choroby zakaźnej (w tym przypadku zgnilca amerykańskiego u pszczół) nakłada również na posiadacza zwierzęcia określone obowiązki, a więc: – niezwłoczne powiadomienie o tym fakcie organu Inspekcji Weterynaryjnej albo najbliższego podmiotu świadczącego usługi z zakresu medycyny weterynaryjnej, albo wójta, burmistrza, prezydenta miasta; – pozostawienie zwierząt w miejscu ich przebywania i niewprowadzanie tam innych zwierząt (w przypadku zgnilca amerykańskiego dotyczy to rodzin pszczelich, rojów); – uniemożliwienie osobom postronnym dostępu do pomieszczeń lub miejsc przebywania zwierząt (czyli pasieki); – wstrzymanie wywożenia, wynoszenia i zbywania produktów i innych przedmiotów znajdujących się w miejscu, w którym wystąpiła choroba; – udostępnienie organom Inspekcji Weterynaryjnej oraz osobom działającym w ich imieniu zwierząt do badań i zabiegów w miejscu, w którym wystąpiła choroba (czyli w pasiece); – udzielenie informacji, które mogą mieć znaczenie dla wykrycia choroby i źródeł zakażeń. Z zapisów tej ustawy wynika także, że prowadzenie pasieki jest rodzajem działalności nadzorowanej. Wymaga się więc od podmiotu przestrzegania wymagań weterynaryjnych określonych dla takiej działalności. Są to wymagania lokalizacyjne, zdrowotne, higieniczne, sanitarne, organizacyjne, które stanowią zabezpieczenie pod względem epizootycznym, epidemicznym i zapewniają odpowiednią jakość produktów. W ustawie tej są też określone wymagania weterynaryjne dotyczące przewozu zwierząt, niejadalnych produktów pochodzenia zwierzęcego i ubocznych produktów zwierzęcych. Dopuszcza się przywóz zwierząt wymienionych w ustawie (w tym pszczół) wyłącznie z państw trzecich, które są umieszczane na listach ogłaszanych przez Komisję Europejską, jeżeli: 7 – są spełnione wymagania zabezpieczające przed zagrożeniem epizootycznym lub epidemicznym lub zapewniają właściwą jakość produktów; – przesyłka spełnia przepisy weterynaryjnej kontroli granicznej. Sprawy te są regulowane na mocy Decyzji Komisji UE z 11 grudnia 2003 r. (C/2003/4623), dotyczącej zdrowia zwierząt i warunków zaświadczeń dla importu pszczół i trzmieli (Apis mellifera i Bombus spp.) z krajów trzecich oraz Decyzji Komisji WE nr 2005/60/WE z 20 stycznia 2005 r. Kraje Unii Europejskiej powinny przestrzegać zasad zawartych w dyrektywie 92/65/EEC i ze względu na zagrożenie inwazją Aethina tumida oraz Tropilaelaps spp. (Rozporządzenie Komisji UE z 5 sierpnia 2003 r. EC1398/2003) przy imporcie pszczół przestrzegać następujących wymagań: – pszczoły mogą pochodzić z krajów trzecich umieszczonych w załączniku nr 1 Decyzji 79/542/EEC, – muszą być zaopatrzone w świadectwo zdrowia według wzoru załączonego w aneksie 1 do tej Decyzji. Wymagania dotyczące świadectwa zdrowia: – zgnilec amerykański, mały chrząszcz ulowy i roztocze z rodzaju Tropilaelaps podlegają obowiązkowi zgłaszania w krajach eksportujących; – matki pszczele i robotnice powinny pochodzić z pasiek hodowlanych kontrolowanych przez właściwe organa; – pochodzą z terenów, na których nie obowiązują restrykcje związane ze zgnilcem amerykańskim (w ciągu ostatnich 30 dni); – pochodzą z rodzin, z których próbki plastrów były w ciągu ostatnich 30 dni badane w kierunku zgnilca amerykańskiego według diagnostyki OIE i wykazały wyniki ujemne; – pochodzą z terenu, w którego obrębie (promień 30 km) nie obowiązują restrykcje związane z występowaniem Aethina tumida i Tropilaelaps; – pochodzą z rodzin, które bezpośrednio przed wysyłką były badane i nie wykazywały objawów klinicznych chorób; – przesyłki są ograniczone do maksimum 20 robotnic towarzyszących jednej matce pszczelej umieszczonej w jednej klateczce wysyłkowej; – klatki, robotnice i inny sprzęt towarzyszący powinny być przesłane do laboratorium do badania w kierunku obecności małego chrząszcza ulowego, jego jaj, larw i obecności roztoczy Tropilaelaps; po badaniach laboratoryjnych wszystko powinno być zniszczone; – matki pszczele przed wprowadzeniem do miejscowych rodzin (w miejscu przeznaczenia) należy przenieść do nowych klatek. Zasady postępowania z przywiezionymi do Polski pszczołami zostały określone w § 4, ust. 4, 6, 7 i 8 Rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z 16 lutego 2005 r. w sprawie szczegółowych wymagań weterynaryjnych mających zastosowanie do niektórych gatunków zwierząt. Przedstawione normy prawne w zakresie zwalczania zakaźnych chorób pszczół są zgodne z zaleceniami Międzynarodowego Urzędu do spraw Epizootii (Office International des Epizooties – OIE). Organizacja ta zajmuje się nie tylko rejestrowaniem zaraźliwych chorób zwierząt, lecz także opracowuje wytyczne odnośnie do metod ich diagnozowania, zwalczania oraz zasad wydawania certyfikatów dotyczących międzynarodowego obrotu zwierzętami i produktami pochodzenia zwierzęcego (OIE, Manual Standarts for Diagnosis, Tests and Vaccines). Opinie i zalecenia OIE dotyczą także pszczół, ponieważ 6 jednostek 9 chorobowych występujących u pszczoły miodnej zaliczono do chorób zwierząt objętych obowiązkiem zgłaszania. W aktualnym wykazie chorób zwierząt (OIE, Listed diseases 2008) znajdują się następujące jednostki chorobowe pszczół: – zgnilec amerykański (American foulbrood of honey bees); – zgnilec europejski (European foulbrood of honey bees); – choroba roztoczowa (acariosis of honey bees); – waroza (varroosis of honey bees); – inwazja małego chrząszcza ulowego (Aethina tumida) (small hive beetle infestation); – inwazja roztoczy Tropilaelaps (Tropilaelaps infestation of honey bees). Wytyczne i zalecenia OIE stanowią podstawę do tworzenia prawodawstwa weterynaryjnego w krajach, które są członkami tej organizacji, niemniej jednak każdy z krajów członkowskich może wprowadzać pewne zmiany w niektórych uregulowaniach prawnych. Niestety w naszym kraju nie wprowadza się zmian. Moim zdaniem pilnej zmiany wymaga paradoksalny zapis zgłaszania występowania lub podejrzenia występowania warrozy w pasiece, podczas gdy nie ma w Polsce pasiek wo

A skąd ta pewność ? Polecaj mnie, również możesz mieć pewność. Czyżbyś sugerował, że ktokolwiek z tego forum fałszuje miód lub wprowadza do jego zawartości jakiekolwiek niedopuszczalne substancje ?

Paweł, tak naprawdę, to sam sobie odpowiedziałeś.

Na dnie zostają same "paprochy", czyli to wszystko co się nie rozpuściło.

Niczego nie filtrujemy, nie wkładamy do zamrażarki i nie zbieramy. Jak nasza mikstura się "ustoi", zlewamy krystaliczny ciemno-brązowy eliksir do innej butelki.

Przy stanach zapalnych z występowaniem gorączki stosować 3 x dziennie 30 kropli. [Źródło - Pszczelarstwo 3/1984] Dawkowania typowo na grypę nie spotkałem.

Nie kombinujcie. Moim zdaniem podgrzanie propolisu do temperatury powyżej 40 st. C spowoduje utratę jego pożądanych właściwości. Na 250 ml spirytusu 50 g kitu na min 14 dni do ciemnej butelki i co jakiś czas porządnie potrząsnąć. No i jeszcze jedno. Propolis nie żaden oczyszczony, tylko taki prosto spod dłuta tzn. z kawałkami drewienek, odnóżami pszczół, skrzydełek i innymi naturalnymi zanieczyszczeniami.