Quidam

Obserwacja Iwony skłoniła mnie do tego wniosku. Poczytałem - stąd też moje przemyślenia. Na wylotku obserwuje pszczoły, które noszą na potęgę obnóża w różnych odcieniach żółci. Co któraś taszczy duże obnóża z śnieżnobiałym pyłkiem. Jedyne co udało mi się wyczytać w sieci to info, że biały pyłek wytwarza szafirek (chyba, że ktoś ma jakieś informacje - co w tej chwili poza szafirkiem daje biały pyłek). Ten jeszcze w moich warunkach ma dopiero młode liście w postaci rozety. Zresztą na innych forach donoszą, że w różnych częściach Polski pszczoły noszą również obnóża w kolorze bieli - a jemioła jest bardzo pospolita. Ciekawy temat do dalszej obserwacji.

Dziękuję za Twoje spostrzeżenie. Moje pszczoły noszą śnieżnobiały pyłek. Zachodziłem w głowę z czego ? W sieci jest informacja, że białe obnóża pyłku o tej porze roku mogą nosić z szafirków - na które jeszcze za wcześnie. Twoja obserwacja sprawiła, że "odkryłem" w bezpośrednim sąsiedztwie mojej pasieki setki egzemplarzy tej rośliny (prawdziwa inwazja). Z biologii wynika, że kwitnie II-IV. Jest dwupienna (jeden osobnik wytwarza wyłącznie kwiaty męskie, inny żeńskie). W anglojęzycznej literaturze znalazłem informację, że kwiaty żeńskie są bardzo miododajne a męskie wytwarzają mnóstwo białego pyłku i są owadopylne. Możemy do listy roślin wczesnopożytkowych dopisać jemiołę (Viscum album).

To może być pyłek z derenia jadalnego (Cornus mas). Już się kwiaty pojawiły.

To prawda. Dla mnie to bieluń dziędzierzawa (Datura stramonium).

Tutaj linki do badań dla miasta Opola. Zapewniam Cię, że podobnie dzieje się i w innych miastach. file:///C:/Users/SAWOMI~1/AppData/Local/Temp/httpwww_ineko_net_plpdf232-1.pdf https://www.researchgate.net/publication/313350893_Wplyw_srodkow_chemicznych_stosowanych_do_odsniezania_na_wlasciwosci_sorpcyjne_redzin_wlasciwych_w_miescie_Opole Tylko niewielka część chlorków soli spływa z wodą opadową. Większość odkłada się latami w głębszych warstwach gleby. Młode korzenie lip (nie tylko) migrują - rosną w kierunku zwiększonej wilgotności - i robią się problemy zdrowotne nowych nasadzeń. Całe ten proces nie trwa rok czy dwa ale uaktywnia się po wielu latach. Tutaj wersja "obrazkowa". https://zdm.poznan.pl/upload/szkoliwosc_soli_na_zielen_przyuliczna.pdf I kolejny - przeczytaj proszę same wnioski; http://iks_pn.sggw.pl/PN71/A3/art3.pdf (problem z dwoma linkami - ctrl+c - nowe okienko - ctrl+v)

Przyjmując wariant optymistyczny (czego Ci życzę) - może za 5 lat, będzie Cię stać na wykup tej działki. W tym wariancie masz już 5 lat do przodu. Jeśli jeszcze pozwoliłbyś sobie na egzemplarze szczepione lip - obfitość kwitnienia wzrasta w postępie geometrycznym (przy założeniu optymalnych warunków klimatycznych). Jako leśnik odpowiem Ci Robercie najpierw na drugą część Twojego spostrzeżenia. Nadleśnictwa pozyskując drewno kierują się planem urządzania lasu (10 letni). W nim zawarte są wytyczne (zazwyczaj obowiązkowe), który kawałek lasu ma być wycinany w danym roku (jaki oddział/ pododdział), rębniami zupełną (monokultury sosnowe) czy rębniami częściowymi (m.in. gniazdowa) w lasach mieszanych. W tej drugiej rębni najpierw wycina się sortymenty najcenniejsze (czyt. najdroższe) - jeśli pozwalają na to warunki. Stąd widoczna "rzeź" prostych, gonnych, bezsęcznych egzemplarzy. Nie traktujcie proszę większości pracowników Lasów Państwowych jako bezmyślnych, nastawionych wyłącznie na zysk ludzi. PGL to Państwowe Gospodarstwo Leśne, różniące się od gospodarstw rolniczych wyłącznie cyklem produkcji, który w lasach trwa ok. 80 lat. A teraz odpowiem na pierwszą część Twojego spostrzeżenia. Niestety nasadzenia lip przy drogach gminnych, powiatowych czy wojewódzkich nie mają racji bytu. Szczególnie jeśli zimowe utrzymanie dróg prowadzone jest za pomocą pługo-piaskarek. W skali kraju na takie drogi wysypuje się tysiące ton soli. Lipa w szczególności jest wrażliwa na zasolenie gleb (choruje i usycha - pisałem już o tym w którymś poście). Dobrym rozwiązaniem jest sadzenie lip przy drogach lokalnych (prywatnych), gdzie sól stosuje się rzadko lub wcale. Stare nasadzenia lip wzdłuż dróg miały miejsce w czasach, kiedy używano innych środków transportu lub natężenie samochodów było nieznaczne a i stosowanie soli było znikome. W dzisiejszych czasach, kiedy masowo usuwa się drzewa przydrożne, to związki pszczelarskie powinny wziąć sprawy w swoje ręce i myśląc perspektywicznie zorganizować np. ogólnopolskie działania na rzecz odnowy bazy pokarmowej. Sadzić wzdłuż ulic gatunki drzew znoszące zasolenie gleb, krzewy pożytkowe itp. A nasze ukochane lipy wprowadzać w miejsca/tereny gdzie będą mogły zdrowo rosnąć przez najbliższe dziesięciolecia, myśląc o następnych pokoleniach pszczelarzy - bo jeśli nie My to zrobimy, to nasi następcy będą zmuszeni mieszać swoje miody - z miodami z zagranicy.

Dlaczego taka krótkowzroczność... Sadź, coś z tego za swojego życia będziesz miał w ulach. Z pewnością Twoje dzieci i wnuki będą miło wspominać ojca czy dziadka.

Moja odpowiedź skierowana była do kolegi lalux5

Consuetudo altera natura est - przyzwyczajenie jest drugą naturą (człowieka)...

To potężne drzewo. Zakwitnie (jeśli to siewka) po kilkunastu-kilkudziesięciu latach. Chyba, że pozwolisz sobie na okaz szczepiony (odmiany) - wówczas masz szansę na kwiaty w następnych sezonach.

Przedstawiciele rodziny różowatych (Rosaceae) do których należą min. tawuły, kwitną zazwyczaj bardzo obficie ale krótko. Sadź cokolwiek - gdziekolwiek, wszystko co może być pożytkiem nie tylko dla pszczoły miodnej ale i innych pszczołowatych.

Tak właśnie rośnie jaśminowiec wonny. Na duże (czyt. wysokie) okazy śnieguliczki trzeba trochę poczekać. Jakie kwiaty to miało ? będziesz znał odpowiedź. Jeśli owoce białe kulki (kocie jaja 😲) - to śnieguliczka.

Może masz na myśli jaśminowca ?

Oba gatunki dobre, ale lepiej z konkurencją chwastów radzi sobie śnieguliczka.

Spróbuj z sosnami 5 igielnymi (wejmutka, limba, drobnokwiatowa, giętka, rumelijska, kosolimba, Armanda, koreańska, himalajska i in.). Na nich częściej widuję mszyce niż na sosnach 2 igielnych.