Quidam

Mikołajek płaskolistny (polny?). Na moich glebach zamiera (zbyt żyzne i wilgotne). Podobno - wybitnie miododajny i pyłkodajny.

Zdziwiłbyś się, widywałem na kwiatach szczawika rożkowatego pszczoły. Starane + adiuwant np. Flipper (koniecznie) lub zamiast Flippera - kilka kropel płynu do mycia naczyń. Zabieg powtarzać 2-3 razy w sezonie i po kłopocie.

Kwitną obficie - lipa mongolska, japońska i wonna. Wspomniana przez Roberta - szczeć pospolita (fot.1), Trojeść amerykańska (fot.2), Trojeść okazała (fot.3), Ciemiężyk białokwiatowy (fot.4) - rodzimy przedstawiciel rodziny toinowatych (Apocynaceae), do której należą przedstawione wyżej - trojeść amerykańska i okazała. Kwitnie od maja do sierpnia, zasiedla skrajne siedliska, preferując suche, piaszczyste gleby. Co najważniejsze - nie jest tak ekspansywna jak swoje krewniaczki a równie chętnie oblatywana. Smotrawa okazała (fot.5) - jak nazwa wskazuje, dorasta do dużych rozmiarów, kwitnie przez całe lato a kwiaty są bardzo chętnie oblatywane przez zbieraczki. "Wada" - w sprzyjających warunkach lubi się obsiewać i stawać się przez to uciążliwą rośliną. Na koniec niezawodny przegorzan (fot.6) - na zdjęciu w odmianie 'Artcic Glow', o białych kwiatostanach i osiągająca 1-1.5 m wysokości.

Pełnia kwitnienia lipy szerokolistnej (na zdjęciu w odmianie "Laciniata') oraz lipy amerykańskiej (w odmianie 'Medea'). Początek kwitnienia lipy Moltkego.

Jak nie masz pewności czy nasiona są dojrzałe, to zrób próbę na kiełkowniku. Dowiesz się czy Twój pośpiech się opłacał.

Jesienią - po opadnięciu liści z bryłką ziemi lub wczesną wiosną (przed ruszeniem wegetacji)- optymalnie .

Tak, masz rację. Udaje się na glebach przepuszczalnych (suchych). Na moich glinach staje się przysmakiem ślimaków luzytańskich, których w tym sezonie mam plagę...

Pyłkodajne; - kasztanowiec czerwony (Aesculus x carnea 'Briotii'), - aktinidia pstrolistna okaz męski (Actinidia kolomikta), - róża gęstokolczasta ( Rosa pimpinellifolia ,Juhannusruusu' - fińska odmiana stąd taka oryginalna nazwa).

Już wielokrotnie prezentowany na łamach forum klon ginala (Acer ginnala) - jestem "fanem" tej rośliny odkąd zacząłem przygodę z pszczołami. Kolejne "buczące od pszczół" dwa gatunki dereni; Dereń pagodowy (Cornus controversa) - na zdjęciach w odmianie 'Variegata' - morze kwiatów... Deren skrętolistny (C. alternifolia) - na zdjęciach w odmianie 'Golden Shadows' - znacznie odporniejszy na nasze warunki klimatyczne gatunek, pochodzący z wschodnich stanów USA i Kanady. Jak widać na zdjęciach - masowo oblatywany (nektar i pyłek).

Słyszę dużo utyskiwań na głód w pasiekach. Pomijając warunki pogodowe, na które nie mamy wpływu, można sadzić-siać-sadzić... Prezentowana już - niezawodna i rodzima macierzanka - na suche i ubogie gleby oraz słoneczne stanowiska. Na moich urodzajnych glebach, niestety rośnie zbyt bujnie i pokłada się przez co cierpi od chorób grzybowych.

..."Zainteresowaniem cieszą się tez takie żółte kwiatki nie wiem co to . Noszą z tego pyłek "... To glistnik jaskółcze ziele - pożytkowa (pyłek) i lecznicza.

Tak - to samosiejka lipy, którą możesz wykorzystać jako podkładkę do szczepień.

Michał pisze..."Trenowałem na jabłoni, trenowałem agrest na porzeczce złotej. Kompletna klapa. "... Wybrałeś trening przeznaczony dla zawodowców, czasami się uda ale zazwyczaj kończy się to porażką i zniechęceniem. Szczepienie w gruncie to trudna sztuka, chociażby z tego powodu, że nie mamy wpływu na warunki pogodowe (temperatura, wilgotność). Dlatego początkujący (moim zdaniem) powinni zacząć naukę szczepienia w warunkach kontrolowanych (podkładka przekorzeniona w doniczce i tunel foliowy). Obowiązuje zasada – soki w podkładce muszą już krążyć (rosnące korzenie), zraz natomiast musi być uśpiony (ścinany przed ruszeniem wegetacji i przetrzymywany w chłodzie – np. w lodówce). Obecnie mamy idealny termin kopania podkładek i posadzenia ich w doniczki aby miały czas w tym sezonie na przekorzenienie. W marcu przyszłego roku można je wykorzystać do nauki szczepienia. Przedstawię teraz „fotorelację” zrobioną ad hoc – jak szczepić i co jest niezbędne aby zacząć w najczęściej stosowanym przy gatunkach liściastych wariancie - szczepienie przez stosowanie. A. Część teoretyczna; Fot. 1 – noże do szczepień. Warunek – ostre jak przysłowiowa brzytwa. Dla amatorskiego wykorzystania w zupełności wystarczą ‘nożyki do tapet” z wymienialnym ostrzem. Dla zawodowców profesjonalne noże. Ja natomiast wykorzystuje nożyk do zbioru pieczarek (ergonomiczna rękojeść - co jest ważne przy szczepieniu 1000+…) Fot. 2 – ostrzałki (dla noży profesjonalnych) – gradacja min.300, optymalnie kamień wodny 400/800 (na zdjęciu zwykła 300 i profesjonalne diamentowo-korundowe). Fot. 3 – gumki i taśmy/paski do szczepień (okulizacji). Dedykowane gumki do szczepień (Flexiband); - „wady” – minimalny zakup w kg (różne długości i szerokości, do szczepień w tunelach i na zewnątrz, dla amatorskiego szczepienia to zakup nieopłacalny), - zalety – utlenia się w czasie, jest elastyczna i sama odpada. Brak konieczności przewiązywania szczepień, co jest typowe przy zastosowaniu taśm okulizacyjnych czy taśmy monterskiej (podkładka grubieje w czasie wzrostu i w miejscu ucisku następuje przewężenie, co skutkować może w przyszłości wyłamaniem się zaszczepionego zraza – szczególnie przy gatunkach szybko rosnących - do takich należą np. lipy). Taśmy/paski do okulizacji; - „wady” – jak wyżej, - zalety – opłacalność i ogólna dostępność. Najczęściej stosowane przy amatorskim szczepieniu. Fot. 4 – szmatka i środek do czyszczenia/odkażania noży (denaturat /spirytus). Fot. 5 – maść ogrodnicza do zabezpieczenia ran. Np. na podkładce po oczyszczeniu jej z pąków i pędów poniżej miejsca szczepienia. Fot. 6 – podkładka - w fazie rozwoju, min. 2-3 letnia, w doniczce, przekorzeniona przynajmniej przez jeden sezon, odżywiona, zdrowa. Zasada – lipy szczepimy na lipach, dęby na dębach, buki na bukach itd... Fot. 7 – zraz (część szlachetna) - min. 3-5 pąkowy (niekoniecznie z pąkiem szczytowym), ścinany w fazie spoczynku (XI-III), z miejsc nasłonecznionych w koronie drzewa, bez objawów chorobowych i przechowywany w warunkach kontrolowanych (w woreczku foliowym, w chłodzie). B. Część praktyczna; Fot. 8 – wybieramy miejsce na podkładce o średnicy identycznej lub zbliżonej do średnicy zraza. Wszystkie pąki oraz pędy na podkładce poniżej miejsca szczepienia usuwany. Fot. 9/10 – zdecydowanym ruchem noża tniemy ukośnie zraz aby otrzymać długość cięcia w granicach 2 cm. Taką samą czynność przeprowadzamy na podkładce. Najważniejsze to uzyskać identyczną długość cięć na zrazie i podkładce oraz identyczną średnicę w miejscu cięcia (miazga na całym obwodzie zraza powinna stykać się z miazgą na całym obwodzie podkładki). Początkujący w tej fazie mają najwięcej trudności. Można wyrównywać miejsce cięcia aby uzyskać odpowiedni efekt. Czynność tę należy wykonać w miarę szybko aby nie dopuszczać do nadmiernego wysychania powstałej rany. Zacięty zraz można przechowywać na czas cięcia podkładki w wilgotnej szmatce. Fot. 11,12,13 – wiązanie szczepienia zaczynamy od dołu kończąc na górze szczepienia robiąc pętelkę zaciskającą. W tej fazie najczęściej występują problemy manualne w sprawnym i szybkim zawiązywaniu miejsca szczepienia. Pamiętać należy aby w żadnym wypadku nie przesuwać zraza względem podkładki – miazgi obu komponentów muszą do siebie ściśle przylegać na całym obwodzie !. Odnoszę wrażenie, że poza terminem szczepień, techniką zacinania to właśnie błędy tej fazy wpływają na niepowodzenia w udatności. Dlatego proponuję zainteresowanym tą metodą rozmnażania roślin, przeprowadzić próby „na sucho” z gatunkami o miękkim drewnie (np. wierzba) aby wyrobić sobie manualną sprawność.

Jeśli jeszcze masz odrobinę chęci w nabyciu umiejętności szczepienia, to odsyłam Cię do tematu "Vademecum rozmnażania...", - aby nie zaśmiecać wątku "Identyfikacja..." Poranek u mnie deszczowy - więc mając odrobinę czasu umieściłem tam garść wiedzy praktycznej.

Prawidłowo. Teraz musisz pilnować podlewania i chronić siewkę przed ślimakami (moja populacja ślimaków ma ten gatunek w fazie liścieni w swoim jadłospisie). Nie musisz tak długo czekać - naucz się szczepić, a za swojego życia cieszyć Cię będzie widok pszczół na Twoich lipach. Z moich obserwacji ; miałem siewki lipy (pojedyncze okazy), które kwitły już w wieku 3 lat (ale to wyjątki). "Michałowa lipka" powinna kwitnąć już w wieku 10-15 lat - ale to nie reguła (zależna od splotu wielu czynników).